#175 - Kambodża

Kraj	Kambodża
Stolica	Phnom Penh
Waluta	riel kambodżański (KHR) 1 riel = 100 senów
Rok wydania	25.04.2001
Wartość	500r
Opis	Znaczek pochodzi z serii "Kino Amerykańskie" i przedstawia wizerunek Marlene Dietrich (1901-1992).

Marlena Dietrich (właściwie Marie Magdalene Dietrich) urodziła się 27 grudnia 1901 roku w Berlinie (Niemcy). Jej ojciec był oficerem, później policjantem. Zmarł w 1907, a ojczym (również wojskowy) zginął na froncie w 1916 roku. Matka pochodziła z zamożnej rodziny jubilerów i zegarmistrzów. Marlena marzyła o karierze skrzypaczki, ale uraz ręki uniemożliwił jej to. 

W 1922 roku zaczęła reklamować buty, biżuterię i galanterię. Wstąpiła także do szkoły teatralnej Maxa Reinhardta. Występowała w kabaretach i rewiach, które z czasem przyniosły jej sukces i sławę. W teatrze odgrywała role w sztukach m.in. Williama Szekspira i George'a Bernarda Shawa. W filmach z początku występowała jako uwodzicielka, flirciara i dziewczyna o lekkich obyczajach. Odkrył ją reżyser Josef von Sternberg. 

Jej pierwszym sukcesem był film "Zatracona ulica". W 1923 roku Dietrich wzięła ślub z asystentem reżysera Joe Maya, Rudolfem Sieberem. Ich związek formalnie trwał do jego śmierci w 1975 roku, ale od początku "dali sobie wolną rękę". Miała romanse m.in. z Garym Cooperem, Erichem Marią Remarque, Jean Gabinem i aktorem Willi Forstem. W 1929 roku Josef von Sternberg stał się sławny i przyjechał do Berlina nakręcić "Błękitnego anioła", do którego postanowił zatrudnić Marlenę. Ta rola okazała się wprost idealna dla natury Dietrich. Film okazał się wielkim sukcesem. Po przyjeździe do USA, Dietrich i von Sternberg nakręcili jeszcze sześć filmów. Jej następne role były dwuznaczne, z podtekstami erotycznymi i sadomasochistycznymi. W "Maroko" aktorka kocha się w legioniście, w "Szanghaj Ekspres" gra prostytutkę Lily. Jej "X-27" był odpowiedzią na "Matę Hari" z jej konkurentką, Gretą Garbo. "Imperatorowa" i "Diabeł jest kobietą" nie odniosły już kasowego sukcesu. 

Po rozstaniu z von Sternbergiem, Dietrich zagrała w przewrotnej i niedocenianej przez publikę komedii "Pokusa" Franka Borzage'a. Następny film, "Ogród Allaha" Ryszarda Bolesławskiego okazał się totalną porażką. Następna komedia, "Eskapada" też nie została dobrze przyjęta. W westernie z jej udziałem, "Destry znowu w siodle" George'a Marshalla, Marlena wykpiła swój dawny obraz kobiety pełnej erotyki i famme fatale, przez co utraciła wizerunek gwiazdy. "Wysokie napięcie" i "Zdobywcy" nijak wpłynęły na jej karierę. 

Przełom nastąpił, gdy zaczęła występować w saloonach na froncie i na estradzie. Było to w latach 1944-1945. Estradowe "drugie życie" trwało od lat 50. do połowy 70., gdy poznała znanego kompozytora i dyrygenta Burta Bacharacha. Od końca lat 40. grywała zwykle małe epizody, chociaż udało się jej zabłysnąć w "Sprawach zagranicznych" Billy'ego Wildera. "Trema" to najmniej udany film Alfreda Hitchcocka, gdzie Marlena grała w zasadzie samą siebie. Lepiej wypadła już w "Ranczu złoczyńców", jako starzejąca się samotnie, silna kobieta. Jej brawurowa rola Cyganki-burdelmamy w "Dotyku zła" Orsona Wellesa została dobrze przyjęta. W "Świadku oskarżenia" pokazała w pełni swoją zagadkową naturę. 

Z filmową karierą pożegnała się obrazem "Zwyczajny żigolo". Marlena Dietrich utrwaliła swój wizerunek na zawsze jako chłodna, zmysłowa kobieta, emanująca erotyzmem i swoistym zagadkowym pięknem. Wydała także swoją biografię "Jestem po to, by mnie kochać".