#127 - Kongo

Kraj	Kongo
Stolica	Brazzaville
Waluta	frank CFA (XAF) 1 frank = 100 centymów
Rok wydania	10.03.1996
Wartość	500f
Opis	Znaczek przedstawia kota abisyńskiego

Kot Abisyński -  jest jedną z najstarszych ras kotów. Istnieje wiele teorii na temat jego pochodzenia. Według jednej protoplaści kota abisyńskiego zamieszkiwali Egipt za czasów faraonów. Ma o tym świadczyć podobieństwo kota abisyńskiego do kotów uwiecznionych na rzeźbach i sarkofagach pochodzących ze starożytnego Egiptu. Istnieje teoria, że na Wyspy Brytyjskie mógł dotrzeć już z Rzymianami. Pierwszy kot abisyński uznany za rasowego przyjechał do Anglii ok. 1868 r. Była to kotka Zula, przywieziona z Addis Abeby przez brytyjskiego dyplomatę. Wzbudziła tak duże zainteresowanie, że postanowiono ją rozmnożyć. Prawdopodobnie w hodowli użyto kotów brytyjskich krótkowłosych tabby (pręgowanych). Z kolei badania genetyczne wskazują na pokrewieństwo kota abisyńskiego z mruczkami zamieszkującymi regiony przybrzeżne Oceanu Indyjskiego i  Azji Południowo-Wschodniej. Brytyjscy i holenderscy kupcy mieli przywozić koty z dalekich portów Indii i Indonezji. Teorię tę potwierdza kot wystawiony w latach 30 XIX wieku w Muzeum Zoologicznym w Leiden (Niderlandy) - miał charakterystyczny kolor futerka ticked aquti. 

Jedno jest pewne - rasa została ukształtowana przez hodowców z Wielkiej Brytanii. W 1871 roku były pierwszą rasą kotów na pokazie Crystal Palace Showin w Londynie. Rasę uznano w Anglii pod koniec XIX w. Początkowo występowała na wystawach pod różnymi nazwami, m.in. jako kot zajęczy lub hiszpański. Pierwszy kot abisyński dotarł do Stanów Zjednoczonych na początku XX wieku i po raz pierwszy został wystawiony w 1909 roku. Ogromną popularność zaczął zdobywać za oceanem począwszy od lat 30 XX wieku. Amerykanie pokochali go za wyraziste spojrzenie, niezwykły kolor futerka oraz przyjacielski charakter. Rasa była rozwijana równolegle w Wielkiej Brytanii i w Stanach Zjednoczonych. Obie linie kota abisyńskiego nieco się różnią. W Europie nie dbano początkowo o czystość nowej rasy, powszechne były krzyżówki z kotami krótkowłosymi, m.in. z kotem brytyjskim krótkowłosym. Abisyńczyk amerykański jest smuklejszy, ma większe uszy, a jego sierść ma bardziej intensywny kolor. Abisyńczyk brytyjski (wg standardu FIFe) ma nieco mocniejszą budowę ciała, mniejsze uszy, większą głowę, mniej intensywny kolor sierści.

Kot abisyński ma duży temperament. Jest elegancki i pełen gracji. Zwinny, skoczny i dynamiczny, lubi zabawy i wspinaczkę - warto sprawić mu specjalny słupek z podestami. To kot inteligentny, ciekawski i wszędobylski, zwykle przebywa tam, gdzie akurat coś się dzieje. Chociaż jest ruchliwy, łatwo przystosuje się do stałego przebywania w mieszkaniu, ale trzeba dostarczyć mu rozrywek. Chętnie uczy się różnych sztuczek, ale tylko wtedy, gdy sprawia mu to przyjemność. Potrafi być bardzo uparty i konsekwentny w działaniu - jeśli coś sobie postanowi, na pewno to zrobi. Abisyńczyk jest łagodny wobec ludzi. Właściciela obdarza ogromnym przywiązaniem, często bywa wręcz natrętny w okazywaniu uczuć i dopomina się o codzienną porcję pieszczot. Jest zwierzęciem towarzyskim, lubi gości, choć niektóre osobniki mogą być nieufne wobec obcych. Chętnie przebywa wśród innych kotów - ze względu na silny charakter, zazwyczaj przewodzi w grupie. Pomimo, że nie jest agresywny, nie unika utarczek i potrafi odpowiedzieć na zaczepki.

Mogą wystąpić wrodzone wady genetyczne - niedobór kinazy pirogronianowej (PK).  Zdarza się utrata wzroku na skutek zaniku siatkówki. Sprzedający kota powinien wraz z rodowodem przekazać zaświadczenie weterynaryjne o braku wad genetycznych. Słabym punktem zdrowia kota abisyńskiego jest układ moczowy. Należy zwracać szczególną uwagę na coroczne profilaktyczne badania krwi z parametrami nerkowymi, i to już u rocznych kotów.

Szata kota abisyńskiego prawie nie wymaga pielęgnacji, wystarczy wyczesać ją raz w tygodniu, aby usunąć martwy włos. Trzeba również sprawdzać czystość uszu i przycinać pazurki (u kotów niewychodzących).

Abisynki są doskonałymi matkami - chroniąc swoje kocięta potrafią być bardzo zaborcze. Kocięta wcześnie dojrzewają, ale ostateczną barwę sierści uzyskują dopiero w wieku ok. 18 miesięcy. Wcześnie osiągają dojrzałość, podobnie jak ich kuzyni - koty somalijskie. 

U kota abisyńskiego każdy włos ma kilka - ułożonych na przemian - jaśniejszych i ciemniejszych prążków oraz ciemną końcówkę. Dzięki temu szata ma niepowtarzalny deseń, przypominający kolorem futro zająca. Niektóre części ciała - pierś, brzuch i wewnętrzna strona kończyn - pozostają jednolicie umaszczone. Jaśniejsza sierść wokół oczu i warg, znak litery M na czole, pręga na grzbiecie, czarne obwódki wokół oczu i obrzeżone lusterko nosa są pozostałością rysunku tabby. Z uwagi na charakterystyczny wygląd i kolor sierści oraz nosa w Wielkiej Brytanii nazywano czasem kota abisyńskiego "bunny cat".