#213 - Grenada

Kraj	Grenada
Stolica	Saint George’s
Waluta	dolar wschodniokaraibski (XCD) 1 dolar = 100 centów
Rok wydania	3.11.1975
Wartość	1/2c
Opis	Znaczek pochodzi z serii "500. rocznica urodzin Michała Anioła" i przedstawia rzeźbę Dawida.

Michał Anioł był włoskim malarzem, rzeźbiarzem, architektem urodzonym 6 marca 1475 r. w toskańskim Caprese. Był zapewne wielką osobowością epoki renesansu. Michał Anioł najpierw terminował u florenckiego malarza nazwiskiem Domenico Ghirlandaio, gdzie poznał sposoby malowania fresków. Na młodego artystę wtedy to właśnie zwrócił uwagę Lorenzo de’ Medici, który roztoczył nad Michałem Aniołem opiekę. W tym też to czasie wybitny artysta stworzył swoje pierwsze bardzo sławne rzeźby, jak np. „Madonnę przy schodach” czy też „Bitwę centaurów”. Michał Anioł wkrótce powrócił w rodzinne strony, gdzie studiował anatomię. Przebywając natomiast w Rzymie Michał Anioł wykonał z kolei jedno ze swoich najważniejszych dzieł, mianowicie „Pietę Watykańską”, która do dziś widnieje w Bazylice św. Piotra. W 1501 r. wyrzeźbił swojego „Dawida”. Na przestrzeni lat 1508 – 1512 Michał Anioł pracował pochylając się nad freskami w rzymskiej Kaplicy Sykstyńskiej, czyli nad dziełem, które przedstawia historię ludzkości. Od 1534 do 1541 r. stworzył w tym samym miejscu swój jakże znany dziś „Sąd Ostateczny”. W 1547 r. Michał Anioł poprowadził działania budowlane związane z Bazyliką św. Piotra. Artysta zmarł 18 lutego 1564 r. w Rzymie.

Wiele jego dzieł, w tym z zakresu malarstwa, rzeźby i architektury, zalicza się do najsłynniejszych istniejących do dziś w świecie. Jego dorobek w tych dziedzinach był ogromny; biorąc pod uwagę ogrom zachowanej korespondencji, szkiców i wspomnień, jest najlepiej udokumentowanym artystą XVI wieku. Wyrzeźbił dwa ze swoich najbardziej znanych dzieł, Pietę i Dawida, a to jeszcze przed ukończeniem trzydziestu lat. Pomimo niskiej opinii o malarstwie, stworzył także dwa najbardziej wpływowe freski w historii sztuki zachodniej: sceny z Księgi Rodzaju na suficie Kaplicy Sykstyńskiej w Rzymie i Sąd Ostateczny na ścianie ołtarza. Jego projekt Biblioteki Laurentian był i pozostaje sztuką pionierską architektury manierystycznej. W wieku 74 lat zastąpił Antonio da Sangallo Młodszego jako architekt Bazyliki Świętego Piotra. Przekształcił plan tak, że zachodnia część została ukończona według jego projektu, podobnie jak kopuła – z pewnymi modyfikacjami po jego śmierci.

Michał Anioł był pierwszym zachodnim artystą, którego biografia została opublikowana, jeszcze w momencie, gdy artysta żył. W rzeczywistości za jego życia wydano dwie biografie. Jeden z biogramów, autorstwa Giorgio Vasariego, zaproponował, by dzieło Michała Anioła wykraczało poza granic e pracy jak to zwykło być w przypadku artysty żyjącego lub martwego, a było „najwyższe nie tylko w jednej sztuce, ale we wszystkich trzech”.

W swoim życiu Michał Anioł był często nazywany Il Divino („boski”). Jego współcześni często podziwiali jego terribilità – jego zdolność wzbudzania poczucia podziwu. Próby naśladowania Michała Anioła przez kolejnych artystów spowodowały namiętny, bardzo osobisty rozkwit stylu Michała Anioła jako pokłosia, owocując manieryzmem, czyli kolejnym ważnym ruchem w sztuce zachodniej po wielkim renesansie.

Dawid – rzeźba Michała Anioła przedstawiająca biblijnego Dawida bezpośrednio przed walką z Goliatem. Uchodzi za jedno z najważniejszych dzieł renesansowej rzeźby. Obok Piety jest najbardziej znaną rzeźbą tego artysty. Posąg Dawida ma 5,17 metra wysokości, wykonany został z dbałością o detale – artysta wyrzeźbił nawet naczynia krwionośne.

Wiosną 1501, po powrocie do Florencji, Michał Anioł podpisał umowę z zarządem katedry florenckiej na wykonanie rzeźby, którą rozpoczął 13 września. Do pracy wykorzystał złom marmuru, który wcześniej był powierzony Agostinowi di Duccio. Podobno kiedy Buonarroti zobaczył kamień, powiedział: „Widzę rzeźbę, teraz muszę tylko odrzucić to, co zbędne”. Prace nad Dawidem trwały do 1504.

Artysta w trakcie pracy był często krytykowany, co doprowadzało go do furii. Jeden z możnych florentczyków, Gonfaloniere Soderini, zarzucił rzeźbiarzowi, że posąg ma krzywy nos. Michał Anioł wziął w rękę odrobinę pyłu marmurowego, dłuto i zaczął na niby poprawiać nos Dawida, po czym zapytał: „Czy teraz jest dobrze?”, na co usłyszał odpowiedź Soderiniego: „Można rzec, że teraz ta twarz będzie żyła i że to ja nadałem jej życie”.

Po ukończeniu, 8 września 1504 posąg stanął obok wejścia do Palazzo Vecchio na Piazza della Signoria we Florencji, symbolizując wolność zdobytą przez mieszkańców miasta i gotowość do jej obrony. Dawid stał tam przez 369 lat. W 1873 przeniesiono go do specjalnej Trybuny Dawida w Galleria dell’Accademia w celu ochrony przed gołębiami i zastąpiono kopią, która stoi tam do dziś.