Kraj |
Togo
|
Stolica |
Lomé |
Waluta |
frank CFA
(XOF) 1 frank = 100 centymów |
Rok wydania |
5.05.1996 |
Wartość |
100f |
Opis |
Znaczek
pochodzi z serii "Chrząszcze" i przedstawia purpurówkę
Kaehlera (Purpuricenus kaehleri)
|
Purpurówka Kaehlera (Purpuricenus kaehleri) – gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych i podrodziny kózkowych. Występuje w południowej, środkowej i wschodniej Europie oraz zachodniej części Azji po zachodnią Syberię i północny Iran. Zasiedla stanowiska kserotermiczne, ciepłe lasostepy, sady i winnice. Larwy żerują w drewnie roślin liściastych. Owady dorosłe są czarno-czerwone i spotykane od maja do sierpnia. W Polsce gatunek nieobserwowany od 1949 roku.
Stosunkowo duży chrząszcz o ciele długości od 9 do 21 mm. Podstawowe ubarwienie jest czarne. Przedplecze u podgatunku nominatywnego jest zwykle całe czarne lub ma parę czerwonych kropek w przednio-bocznej części; rzadziej występuje czerwona przepaska przy przednim brzegu, a bardzo rzadko barwa czerwona prawie dominuje. U podgatunku P. k. menetriesi przedplecze jest zawsze dwubarwne, a niekiedy (zwłaszcza u samic z północno-zachodniego Kaukazu) jest prawie całe czerwone z tylko parą małych czarnych kropek u nasady. Pokrywy są cynobrowoczerwone do krwistoczerwonych, pośrodku ze wspólną plamą barwy czarnej, niedochodzącą najczęściej do ich tylnych krawędzi. Plama ta może mieć wiele różnych kształtów (gruszkowata, owalna lub o równoległych bokach) i być od niewielkiej do tak dużej, że zakrywa prawie cały czerwony kolor. W rozmiarach czułków zaznaczony jest dymorfizm płciowy. U samca są od półtora do dwukrotnie dłuższych od ciała, zaś u samicy tak długie jak ciało lub nieco od niego dłuższe.
Gatunek ten naturalnie występuje na zboczach kserotermicznych i ciepłych lasostepach. Ponadto zasiedla sady, ogrody owocowe, winnice i lasy liściaste.
Larwy żerują w drewnie roślin liściastych: brzoskwiń, buków, czeremch, dębów, głogów, kasztanów, kasztanowców, klonów, morel, pigw, robinii akacjowej, topól, śliw, wiązów, wierzb, wiśni i winorośli. Samica składa jaja w martwych, obumierających lub osłabionych gałęziach o średnicy 2–6 cm. W przypadku drzew preferuje środkową i wierzchołkową strefę korony. Larwa najpierw żeruje pod korą, potem wgryza się stosunkowo głęboko w drewno. Utworzony chodnik biegnie zwykle wzdłuż pnia lub konaru i zapełniony jest drobnymi trocinkami. Kolebka poczwarkowa zamknięta jest zatyczką z trocin. Do przepoczwarczenia dochodzi wiosną, a otwory wylotowe dorosłych owadów mają wymiary około 5×10 mm i owalną formę. Cykl rozwojowy jest dwu- lub trzyletni.
Owady dorosłe spotyka się na roślinach żywicielskich larw, kwiatach (np. wierzb, marchwi, brzoskwiń, pokrzyw) oraz na gnijących owocach, z których spijają sok. Rójka trwa od maja do połowy sierpnia, przy czym w Polsce notowano ją od początku czerwca.

Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Serdecznie podziękowania za pozostawienie komentarz i przeczytanie posta. To bardzo ważne - i niezmiernie miłe - dla autorów i twórców.