#0102 Korea Północna

Kraj	Korea Północna
Stolica	Pjongjang
Waluta	Won Północnokoreański (KPW) 1 won = 100 czonów
Rok wydania	05.01.1992
Wartość	10 C
Opis	Znaczek pochodzi z serii "Ptaki Drapieżne" i został wydany z okazji Światowej Wystawy Filatelistycznej w Granadzie. Znaczek przedstawia puchacza zwyczajnego (Bubo bubo)

Puchacz zwyczajny (Bubo bubo) – jest gatunkiem dużego ptaka ( prawdopodobnie największa sowa na świecie) z rodziny puszczykowatych. Zamieszkuje prawie całą Europę i północną Afrykę, poza wybrzeżem Zatoki Bengalskiej, Wysp Brytyjskich oraz północy Francji. Dawniej Puchacz zwyczajny był tępiony, ponieważ kojarzony był ze złem i śmiercią. W dzisiejszych czasach jest ptakiem bardzo rzadkim i płochliwym, ale powoli ilość tego gatunku się zwiększa. Puchacz potrafi przekręcić głowę o 270 stopni, wynagradza mu to dosyć ograniczony kont widzenia w porównaniu do innych ptaków. Poluje ma mniejsze ptaki oraz ssaki.

Nazwa gatunku wywodzi się od charakterystycznego odgłosu sowy "pu-hu" lub "phuoo". Samiec odzywa się najgłośniej w porach wieczornych lub o zmroku, jego głos słyszany jest w promieniu 5 km. Samica ma bardziej ponury głos od samca. Okrzyki alarmowe sowy są ostre. Puchacze odzywają się przez cały rok, ich głosy najbardziej intensywne są jesienią. Pod koniec zimy gdy zaczyna się okres tokowania, ich odgłosy słyszane są przez cała noc. Puchacz zwyczajny aktywny jest o świcie, zmierzchu oraz w nocy. W dzień najchętniej przesiaduje na półce skalnej lub w koronie drzew. Lot ma nieco chwiejny, potrafi szybko nawracać. Żyje ponad 20 lat w warunkach naturalnych, w niewoli nawet 60.

Puchacz zwyczajny jest większy od orlika grubodziobego, ale jest mniejszy od orła przedniego. Zarówno samiec i samica są ubarwione jednakowo, samica jest większa od samca. Ptak ten posiada masywną sylwetkę z dużą okrągłą głową, zaokrąglone szerokie skrzydła oraz krótki ogon. Posiada charakterystyczne uszy, które są pokryte piórami o długości 8-10 cm (zazwyczaj położone są poziomo, podnoszą się wtedy gdy ptak jest nawoływany lub wystraszony). Oczy duże, koloru pomarańczowego. Podbródek jest barwy białej. Ubarwienie w różnych odcieniach brązu. Na piersi posiada widoczne plamy w kształcie kropli. Spód skrzydeł jest jaśniejszy od pozostałego upierzenia. Rdzawobrązowe i ciemno prążkowane są lotki pierwszorzędowe. Nogi i stopy puchacza zwyczajnego są bardzo silne i upierzone. Młode przypominają dorosłe sowy. Ich ciało pokryte jest z początku poprzerastanymi resztkami puchu, ale później ich upierzenie staje się ciemniejsze.

Puchacz zwyczajny jest największym nocnym drapieżnikiem w Europie. Poluje na małe owady oraz ssaki i jelenie. Żywi się także kaczkami np. kaczką krzyżówką. Poluje zazwyczaj na terenach otwartych, w pobliżu zbiorników wodnych. Ofiary atakuje najczęściej z drzew, słupów lub innych wysokich miejsc. Po złapaniu ofiary oddala się z nią w ciche i spokojne miejsce, albo zanosi pożywienie do samicy. Mniejsze ofiary zjada w całości, większe musi poćwiartować. Zdarzało się że puchacz zwyczajny atakował nawet psy. Uważany jest za największego ptasiego drapieżnika.

Puchacz zwyczajny ma jeden lęg w roku. Samica smożę skladać jaja od lutego do kwietnia. Niektóre pary mogą w danym roku nie przystąpic do gniazdowania. Puchacz w pary łączy się na całe życie. Ptak ten jest bardzo wrażliwy na niepokoje, spłoszony możę opuścić swoje gniazdo. Na nizinach puchacz swoje gniazdo zakłada na drzewach. Czasami zajmuje gniazda innych ptaków. Na terenach górskich gnieździ się na słabo porosniętych nawisach, półkach i w załomach skał. Gniazdo przypomina płytki dół, wyścielone jest suchą trawą, mchem lub gałęziami. Okres gniazdowania trwa zazwyczaj 3 miesiące. Na przełomie marca oraz kwietnia samica znosi od 2 do 3 jaj, w kształcie prawie kulistym, koloru białego. Skorupka jaja jest chropowata, gruba. Jajo ma wymiary 64x49 mm, masa jaja wynosi około 75 g. Samica znosi jaja w odstępach 2-3 dniowych. Wysiadywanie jaj trwa od 32 do 35 dni. Pisklęta wykluwają się niejednocześnie, więc różnią się od siebie wielkością. Są karmione przez rodziców. Młode po wykluciu są ślepe. Po upływie 4 dni otwierają oczy, a w 3 tygodniu życia zanika im mleczna poświata którą mają na oczach. Kiedy już widzą zaczynają samodzielnie pobierać pokarm. Ich pierwsze ubarwienie ma kolor czerwony, potem zmienia się w barwę ochry. Po woli zaczynają im rosnąć pióra na skokach i palcach(ptaki drapieżne mają nagie pazury) , co ma znaczenie na wielkość sowy. Młode opuszczają gniazdo po 35 dniach, kiedy nie są jeszcze zdolne do lotu. Oddalają się od gniazda a małą odległość, wieczorem zaczynają się domagać od rodziców pokarmu. W siódmym tygodniu życia potrafią latać. Po woli zaczynają im się pojawiać pióra konturowe. Potomstwo puchaczy nie ma dużej przeżywalności, w pierwszym roku przezywa tylko 1/3 ptaków. Dojrzałość płciową osiągają w wieku 2-3 lat.