#163 - Wyspy Salomona

Kraj	Wyspy Salomona
Stolica	Honiara
Waluta	dolar Wysp Salomona (SBD) 1 dolar = 100 centów
Rok wydania	1987-1988
Wartość	28c
Opis	Znaczek pochodzi z serii obiegowej "Flora Regionu" wydanej w 1987 i 1988 roku. Znaczek przedstawia gloriozę Rotszylda (Gloriosa rothschildiana).

Gloriza Rotszylda - (Gloriosa rothschildiana, G. superba rothschildiana) należy do rodziny zimowitowatych (Colchicaceae) i jest spokrewniona z ogrodowym zimowitem jesiennym (Colchicum autumnale). Glorioza pochodzi z tropikalnych terenów Indii i Afryki (jest narodowym kwiatem Zimbabwe). Nazwa glorioza wywodzi się z języka łacińskiego i oznacza – wspaniała, pełna chwały. Odnosi się to do niezwykłych kwiatów gloriozy swoim kształtem przypominających skrzydła tropikalnego motyla.

Glorioza to jeden z najpiękniejszych i najbardziej niezwykłych kwiatów doniczkowych. Oryginalne i charakterystyczne kwiaty składają się z czerwonych, żółto obrzeżonych, łukowato wygiętych listków okwiatu (nazywanych błędnie płatkami) oraz dużych pręcików i słupka. Intensywne kolory wraz z niezwykłym kształtem, sprawiają wrażenie jakby kwiaty płonęły. Bardzo rzadka jest żółto kwitnąca odmiana `Citrina`. Kwiaty pojawiają się od lipca do października, są duże – od 5 do 15 cm średnicy. Wyrastają z pochw liściowych w pobliżu wierzchołka pędu, pojedynczo na długich łodyżkach. Kwiaty gloriozy po ścięciu długo utrzymują się w wazonie. Często są także wykorzystywane do bukietów i wiązanek ślubnych. Niestety pomimo niekwestionowanej urody nie pachną.

Glorioza to silnie rosnące pnącze, pojedyncze pędy osiągają długość nawet 2 metrów. Pędy z cienkimi, rozchodzącymi się na wszystkie strony liśćmi potrzebują solidnej podpory, do której roślina przyczepia się wąsami czepnymi. Do podpory przyczepiamy tylko główne pędy pozwalając reszcie unosić się swobodnie. Wtedy roślina prezentuje się najbardziej okazale. Wraz ze wzrostem rośliny należy zapewnić jej coraz większe podpory. Wysoka roślina potrzebuje stabilnej i ciężkiej doniczki aby się nie przewróciła.

Glorioza lubi stanowiska jasne o rozproszonym świetle, źle rośnie w bezpośrednim słońcu. Dobrze czuje się w temperaturze pokojowej 20-22 ºC. Nie lubi przeciągów, ani bezpośredniej bliskości kaloryfera. Wilgotność powietrza powinna być na poziomie 50%, liście warto zraszać minimum raz na 2-3 dni w lecie. Ziemia w doniczce powinna być żyzna, z dużą zawartością składników pokarmowych. Do zakwitnięcia glorioza potrzebuje kilkugodzinnego silnego nasłonecznienia, na parapecie północnego okna może nie zakwitać, a jeśli kwiaty się pojawią będą małe i blade. W okresie wzrostu wymaga obfitego podlewania, jednak pomiędzy podlewaniami należy pozwolić roślinie lekko przeschnąć. Nawozić w okresie wzrosty co 2 tygodnie nawozem do roślin kwitnących

Część podziemna gloriozy jest dosyć okazała, dwuramienna (w kształcie litery V), soczysta bulwa pokryta jasnobrązową i delikatną skórką. (Ważna informacja! - zawiera trujący alkaloid — kolchicynę). Bulwa jest jednoroczna i zamiera w ciągu okresu wegetacji, tworząc w zamian bulwę potomną identycznej wielkości lub nawet większą. Na wierzchołkach bulwy znajduje się stożek wzrostu, z którego wyrastają korzenie i pęd nadziemny.

Długie i cienkie bulwy łatwo mogą ulec złamaniu, dlatego należy obchodzić się z nimi bardzo delikatnie. Podczas sadzenia rośliny warto pamiętać o warstwie keramzytu, dzięki któremu nadmiar wody będzie szybko wypływał z doniczki. Podczas dotykania bulw lub nasion, powinniśmy zachować ostrożność, gdyż mogą one powodować podrażnienia skóry. Bulwy gloriozy sadzi się do doniczek od lutego do kwietnia. W okolicach maja roślina osiągnie wysokość około 10 cm..

W okresie wzrostu roślina tworzy kilka bulw przybyszowych, bulwa główna zwykle zamiera. Glorioza kwitnie od lipca do października. Po kwitnieniu, w listopadzie gloriozie należy pozwolić zwiędnąć a bulwie przeschnąć. Bulwy przechowuje się bez ziemi, na sucho w chłodnym miejscu (10-15 ºC), nie dopuszczając jednak do ich przemarznięcia!