#300 - Węgry

Kraj	Węgry
Stolica	Budapeszt
Waluta	forint (HUF)
Rok wydania	25.01.1980
Wartość	60 f
Opis	Znaczek pochodzi z serii "Owady i Kwiaty" i przedstawia galiardie ościstą (Gaillardia aristata) i trzmiela ogrodowego (Bombus hortorum).
Tłumaczenie	Magyar Posta – poczta węgierska; Gaillardia aristata – galiardia oścista; Bombus hortorum – trzmiel ogrodowy

Gaillardia aristata to północnoamerykański gatunek roślin kwiatowych z rodziny słoneczników, znany pod potocznymi nazwami kocur zwyczajny i pospolity gaillardia . Ten wieloletni dziki kwiat jest szeroko rozpowszechniony w większości Ameryki Północnej, od Jukonu na wschód do Quebecu i na południe, aż do Kalifornii , Arizony , Illinois i Connecticut , chociaż może być raczej naturalizowany niż rodzimy w częściach tego zasięgu. Jest również naturalizowany w rozproszonych miejscach w Europie, Australii i Ameryce Południowej.

Gaillardia aristata rośnie w wielu siedliskach. Jest to wieloletnie zioło osiągające maksymalną wysokość w granicach 20–70 cm (7,9–27,6 cala). Ma lancetowate liście blisko podstawy i kilka wyprostowanych, nagich łodyg trzymających kwiaty.

Każda główka kwiatu ma środek brązowawych lub czerwonawo-fioletowych krążków i obwódkę różyczek promienistych, które mają około jednego do trzech centymetrów (0,4-1,2 cala) długości i są żółte do czerwonawych z ciemnymi podstawami.

Owocem jest gruby, owłosiony trądzik, który może mieć ponad centymetr (> 0,4 ​​cala) długości, łącznie z długim, kolczastym miąższem.

Trzmiel ogrodowy to średniej wielkości, wszędobylski gatunek trzmiela. Często można spotkać go w parkach i ogrodach, ale występuje w bardzo różnorodnych siedliskach, byle rosły tam kwiaty. W Polsce trzmiel ogrodowy jest gatunkiem prawnie chronionym (Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt).

Trzmiel ogrodowy, jak wiele innych trzmieli, jest masywnej budowy, a jego ciało ma kontrastowe ubarwienie i jest pokryte gęstymi włoskami. U trzmiela ogrodowego wszystkie trzy kasty (królowe, robotnice, samce) są podobnie ubarwione. Gęsto owłosione ciało jest czarne, z żółtymi przepaskami na przedniej części tułowia oraz na dwóch pierwszych segmentach odwłoka (czasem jednak tylko na pierwszym). Koniec odwłoka jest biały, jednak ostatni segment odwłoka również jest czarny.

Trzmiel ogrodowy występuje przede wszystkim w Europie, od środkowej Skandynawii po Morze Śródziemne. Na wschód sięga do Syberii i Bliskiego Wschodu. Występuje również na Islandii, gdzie zapewne był introdukowany. Jako gatunek obcy występuje też w na Nowej Zelandii. W Polsce jest obecny na obszarze całego kraju. Trzmiel ogrodowy zasiedla przede siedliska otwarte: łąki, pastwiska, ogrody, ale nie unika też obszarów zadrzewionych.

Trzmiel ogrodowy żywi się nektarem kwiatów, wykorzystuje również ich pyłek. Robotnice trzmieli ogrodowych odwiedzają przede wszystkim rośliny o wydłużonych i głębokich kwiatach - dzięki długiemu języczkowi mogą bez problemu czerpać z nich nektar, który dla innych owadów nie jest dostępny. Takimi roślinami są m.in. naparstnice oraz żmijowce.

Cykl życiowy trzmiela ogrodowego rozpoczyna się wczesną wiosną od wybudzenia się młodych królowych z snu zimowego. Królowa znajduje odpowiednie miejsce na gniazdo, które jest zazwyczaj zlokalizowane w opuszczonej mysiej norze, ale może również znajdować się w zaskakującym miejscu: w schowku na narzędzia, w starym obraniu roboczym, w kosiarce do trawy. Królowa składa pierwszą partię jaj do zbudowanej przez siebie komórki zbudowanej z wosku i wypełnionej przyniesionym z kwiatów pyłkiem. Ogrzewa następnie jaja wprawiając swoje ciało w drgania. Po przeobrażeniu się pierwszej partii larw, świeżo przeobrażone robotnice stopniowo przejmują opiekę nad kolejnymi partiami jaj składanymi przez królową, i to na nich spoczywa odpowiedzialność za dostarczanie pokarmu i rozbudowę gniazda. Rodziny trzmiela ogrodowego są niewielkie i liczą zazwyczaj ok. 100 osobników. W lecie pojawiają się nowe kasty - młode królowe oraz samce. Samce patrolują wybrany przez siebie obszar w poszukiwaniu opuszczających gniazdo młodych królowych; u trzmiela ogrodowego latają wtedy zazwyczaj nisko nad ziemią. Po kopulacji królowe szukają sobie miejsca, w którym przezimują, natomiast samce giną. Wylot z gniazda młodych królowych i samców poprzedza stopniową dekompozycję gniazda; robotnice i stara królowa stopniowo wymierają, tak że gniazdo przestaje funkcjonować. Cykl życiowy trzmiela ogrodowego jest krótszy niż u spokrewnionych gatunków trzmieli.