Kraj |
Wyspy
Owcze |
Stolica |
Thorshavn |
Waluta |
Korona Wysp
Owczych (kr) 1 korona = 100 øyra |
Rok wydania |
1994 |
Wartość |
0,10 Kr |
Opis |
Znaczek
przedstawia dwie ryby z gatunku Ciernik (Kombikk, łac.
Gasterosteus aculeatus). |
Tłumaczenie |
Føroyar
(Færøerne) – Wyspy Owcze, Kombikk – Gasterosteus
aculeatus – Ciernik |
Wyspy
Owcze – to archipelag wysp wulkanicznych (pow. 1399km2)
leżący na Morzu Norweskim, pomiędzy Wielką Brytanią, Islandią a
Norwegią. Stanowią terytorium zależne Danii. Stolicą jest
Thorshavn (farer. Tórshavn).


Archipelag
Wysp Owczych zbudowany jest głównie z bazaltów powstałych w
paleocenie i eocenie. W okresie 60-50mln lat temu w wyniku wylewów z
bardzo długich, prostych szczelin (tzw. eurpcji linearnych).
Wyróżnia się trzy grube bazaltowe serie, które liczą sobie 3km
łącznej grubości. Seria dolna ma około 900m i dominuje na
wyspach Suðuroy i Mykines. Środkowa – ponad 1300m –
dominuje na zachodnich wyspach Vágar, Streymoy, Eysturoy. Natomiast
górna (około 670m) występuje na wyspie Sandoy oraz
wschodnich wyspach archipelagu. Pomiędzy dolną a środkową serią
bazaltów występuje seria ponad 100m zlepieńców (grubookruchowa,
lita skała osadowa), zwietrzelin (okruchy skalne) i warstwy węgli
brunatnych (skała osadowa pochodzenia organicznego roślinnego),
powstałych w czasie dłuższej przerwy w wulkanizmie i jest datowana
na eocen.
Wyspy
Owcze leżą w strefie klimatu umiarkowanego, chłodnego,
wykazującego bardzo silne wpływy oceaniczne. Charakterystycznymi
cechami jest m.in. wysoki poziom opadów, relatywnie ciepła zima
(+3,4st C) i chłodne lata (+10,5st C). W związku z wypływem oceanu
pogoda jest tam bardzo zmienna, na ogół pochmurna i często
występują mgły oraz silne wiatry. Z tego powodu utarło się
porzekadło: „Jeśli pogoda Ci nie odpowiada, poczekaj tylko
następne 5 minut”.
Ciernik
(łac. Gasterosteus aculeatus) – gatunek ryby z rodziny
ciernikowatych (Gasterosteidae). Występuje w dwóch formach:
słodkowodnych i słonowodnych. Ciernik, który żyje w Morzu
Bałtyckim, wystęuje w wodach słonawych przy ujściu rzek do morza.
W wodach słodkich zamieszkuje zbiorniki wodne. Występuje także w
zakolach rzek i czystszych jeziorach gdzie może być bardzo liczny.
Ciernika można spotkać również przy brzegu i na płyciznach. Żyje
w luźnych ławicach.
Ciało
ma wydłużone, bocznie spłaszczone i osiąga od 5 do 8 cm długości
(morskie osobniki wędrowne osiągają maksymalnie 11cm). Pysk
ciernika jest spiczasty a otwór gębowy ma mały w położeniu
końcowym. Na grzebiecie występują zwykle trzy kolce.
Młode
osobniki żywią się planktonem, natomiast dorosłe głównie małymi
zwierzętami wodnymi, takimi jak larwy owadów i skorupiaków. Poza
tym nie pogardzą również ikrą i narybkiem innych ryb (w tym także
własnego gatunku). Wrogami ciernika są duże ryby drapieżne,
wydry, rzęsorki, zimorodki oraz inne ptaki wodne.
Ciernik
trze się od końca marca do początku lipca. Niektóre populacje
żyjące w morzu wyruszają na tarło pod prąd rzek i potoków,
tymczasem populacje stacjonarne odbywają tarło w wodach, w których
żyją. W czasie tarła gardło i podbrzusze samca staje się
jaskrawoczerwone bądź pomarańczowe, a całe ciało nabiera
metalicznego połysku. Gniazdo buduje ze szczątków roślin
sklejonych wydzieliną z nerek w zagłębieniu na dnie lub nisko
między roślinami. Ikra złożona do gniazda jest natychmiast
zapładniana przez samca, który zwykle przegania inne osobniki i sam
broni zapłodnionych jaj, dopóki ten nie wchłonie woreczka
żółtkowego i nie rozpocznie samodzielnego życia.
Wciąż czekam na pocztówkę z Wysp Owczych :)
OdpowiedzUsuńGratuluję znaczka.
Pozdrawiam.